Zagrożenia i zalecane działania profilaktyczne
w zakresie bezpieczeństwa fizycznego i cyfrowego uczniów

Linki:

Informujemy o telefonie 116 111, który służy młodzieży i dzieciom potrzebującym wsparcia, opieki i ochrony. Zapewnia dzwoniącym kontakt z fachowcami w trudnych dla nich sytuacjach. Konsultanci Telefonu Zaufania współpracują z ogólnopolską siecią instytucji i organizacji, które w razie potrzeby prowadzą interwencje w sprawach dzieci. W przypadku podejrzenia, że zdrowie lub życie dziecka jest poważnie zagrożone uprawnieni są do inicjowania interwencji policyjnej na mocy porozumienia na rzecz sprawnej obsługi telefonu zawartego pomiędzy Komendantem Głównym Policji, a Fundacją Dzieci Niczyje.

Do pobrania:

PORADY

Bezpieczne wakacje / INTERNET – Złote rady dla rodziców / Bezpiecznie w sieci / Policja radzi rodzicom / E-Papieros to też używka / SZNUPEK radzi dzieciom i młodzieży / Podczas jazdy samochodem / KOMUNIKAT Inspektora Sanitarnego


Bezpieczne wakacje

ZASADY BEZPIECZNEJ KĄPIELI

      • Nie kąp się w miejscach niedozwolonych – korzystaj tylko ze strzeżonych kąpielisk
      • Nigdy nie skacz do wody o nieznanym dnie
      • Nie zanurzaj się gwałtownie w wodzie po długim przebywaniu na słońcu
      • Nie rób hałasu – ratownik może nie usłyszeć czyjegoś wołania o pomoc

WYCIECZKA W GÓRY, DO LASU

      • Przed wyjściem w góry sprawdź prognozę pogody
      • Zaopatrz się w apteczkę i telefon komórkowy (z wpisanymi telefonami alarmowymi)
      • Weź ze sobą ciepłe ubranie (nawet, gdy świeci słońce), kurtkę przeciwdeszczową, jedzenie i napoje
      • Nigdy nie schodź ze szlaku i nie oddalaj się od grupy
      • Uważaj na kleszcze i inne owady, chroń się przed nimi odpowiednim ubraniem i preparatami odstraszającymi
      • Nie zbieraj grzybów jeśli nie jesteś pewien, że są jadalne
      • Uważaj na dzikie i bezpańskie zwierzęta nie tylko w lesie, ale i w mieście

BEZPIECZNE OPALANIE

      • Nie przebywaj zbyt długo wystawiony na działanie promieni słonecznych
      • Stosuj kremy z filtrami ochronnymi
      • Noś nakrycie głowy i okulary przeciwsłoneczne
      • Pij dużo wody niegazowanej
      • Pamiętaj! Słońce opala cię również, gdy jesteś w wodzie

AKTYWNY WYPOCZYNEK

      • Zakładaj kask zawsze, gdy jeździsz na rowerze, rolkach czy deskorolce
      • Przestrzegaj przepisów drogowych i zawsze miej odblaski. Bądź widoczny na drodze!
      • Bądź aktywny fizycznie, ale zachowaj rozsądek i nie uprawiaj sportów w miejscach niedozwolonych

DBAJ O ZDROWIE I HIGIENĘ

      • Dbaj o higienę osobistą i czystość wokół siebie
      • Nie używaj wspólnych przyborów toaletowych, nie jedz i nie pij ze wspólnych naczyń
      • Myj ręce przed każdym posiłkiem i po każdym wyjściu z toalety
      • Jedz zdrowo! Zawsze sprawdzaj datę ważności produktów, które spożywasz
      • Bądź ostrożny w kontaktach z obcymi, nie przyjmuj poczęstunku od nieznajomych

www.wsse.katowice.pl


INTERNET – Złote rady dla rodziców

    1. Niech komputer stoi we wspólnym miejscu

Jako rodzic masz prawo wiedzieć, jak Twoje dziecko korzysta z komputera. Jeśli jednak będzie ono odbierać Cię jako kontrolera czy cenzora, to nie pomoże to Waszym kontaktom. Dlatego, lepiej nie zaglądać co chwilę do pokoju, w którym dziecko zamyka się na czas korzystania z sieci. Jeśli komputer stoi we wspólnym miejscu Twojego domu, możesz zawsze „przypadkiem” zajrzeć na ekran, przechodząc obok.

    1. Interesuj się tym, co robi Twoje dziecko w sieci

Wielu rodziców wychodzi z założenia, że jeśli dziecko nie wałęsa się po ulicach, tylko siedzi w domu, to już wszystko jest dobrze. Dzieci siedzą godzinami przed komputerem, a rodzice nawet nie mają pojęcia, co one robią. Jeśli chcesz chronić swoje dziecko, interesuj się tym, co ono robi.

    1. Rozmawiaj z nim o tym

Jeśli Twoje zainteresowanie będzie przybierało formę ciągłej kontroli, zyskasz jedynie to, że Twoje dziecko szybko nauczy się tej kontroli unikać. Rozmawiaj z dzieckiem o tym, co ono robi w sieci, wykazuj zainteresowanie. A może nauczysz się przy tym czegoś ciekawego?

    1. Nie bój się przyznać do niewiedzy

Dzisiaj dzieci często lepiej radzą sobie z nowoczesnymi technologiami niż dorośli. Taka już kolej rzeczy, więc nie bój się przyznać do tego, że czegoś nie wiesz. Naprawdę, Twój rodzicielski autorytet na tym nie ucierpi, a dziecko będzie szczęśliwe, mogąc Cię czegoś nauczyć.

    1. Naucz dziecko, że osoba poznana w sieci nie musi być tym, za kogo się podaje

W Internecie każdy może udawać kogoś, kim naprawdę nie jest. Rozmówcy nie widzą się, siedząc przed swoimi monitorami. Osoba dorosła może udawać dziecko, a dziecko osobę dorosłą, mężczyzna może podawać się za kobietę i na odwrót. Dzieci są ufne i naiwne z natury i często tego nie rozumieją. Wytłumacz dziecku, że np. miła koleżanka może okazać się niemiłym dorosłym mężczyzną.

    1. Naucz dziecko, by nie podawało danych osobowych i nie opowiadało o rodzinie

Przestępca chce jak najwięcej wiedzieć o swojej ofierze. Nie musi to zresztą być pedofil, nawet włamywacz może poprzez Internet przeprowadzić wywiad poprzedzający kradzież w Twoim domu. Dlatego naucz dziecko, by nie mówiło, ile dokładnie ma lat, jak się nazywa, nie podawało adresu i numeru telefonu. Takiej samej ostrożności uczymy w końcu nasze dzieci w stosunku do ludzi w świecie realnym.

    1. Ustal, że nie wolno umawiać się z osobami poznanymi w sieci bez Twojej wiedzy

W sieci Twoje dziecko może poznać ciekawych i wartościowych znajomych. Nie ma nic złego w spotkaniach z ludźmi poznanymi on-line. Ze względów bezpieczeństwa ustal jednak, że o takim spotkaniu dziecko musi Ci powiedzieć. Jeśli już umawia się ono, niech wyznaczy na spotkanie miejsce publiczne, w którym może łatwo nie podejść, uciec lub wezwać pomoc.

    1. Nie krytykuj, nie obwiniaj, jeśli coś się stanie

Dziecko musi wiedzieć, że może Ci powiedzieć o wszystkim. Jeśli przyszło i opowiedziało Ci o czymś złym, co je spotkało, doceń jego zaufanie wobec Ciebie. Pochwal je, nie krytykuj, nie obwiniaj, nie karz, nie bagatelizuj, nie próbuj usprawiedliwiać osoby, która wyrządziła krzywdę dziecku.

    1. Jeśli coś budzi Twoje wątpliwości, czegoś nie wiesz, poradź się specjalistów

Czasem coś budzi nasze wątpliwości. Nie wiemy nic na pewno, ale podskórnie czujemy, że dzieje się coś złego. Jeżeli cokolwiek budzi Twoje wątpliwości, czegoś nie wiesz, szukaj pomocy u specjalisty.

    1. Rozmawiaj z dzieckiem, rozmawiaj i jeszcze raz rozmawiaj

My, dorośli, często mówimy, że „dzieci i ryby głosu nie mają”. Stąd bierze się większość naszych problemów – nie umiemy słuchać dzieci i rozmawiać z nimi. Tymczasem rozmowa to najlepsza forma ochrony Twojego dziecka. Rozmawiaj z nim. Nic mądrzejszego nikt nie wymyśli.

źródło: http://www.kidprotect.pl/


ZASADY BEZPIECZNEGO PORUSZANIA SIĘ W SIECI INTERNETOWEJ

      1. Nigdy nie podawaj w Internecie swojego prawdziwego imienia i nazwiska. Posługuj się nickiem, czyli pseudonimem, internetową ksywką.
      2. Nigdy nie podawaj osobom poznanym w Internecie swojego adresu domowego, numeru telefonu i innych tego typu informacji. Nie możesz mieć pewności, z kim naprawdę rozmawiasz!
      3. Nigdy nie wysyłaj nieznajomym swoich zdjęć. Nie wiesz, do kogo naprawdę trafią.
      4. Jeżeli wiadomość, którą otrzymałeś jest wulgarna lub niepokojąca, nie odpowiadaj na nią. Pokaż ją swoim rodzicom, nauczycielowi na lekcji informatyki lub innej zaufanej osobie dorosłej.
      5. Pamiętaj, że nigdy nie możesz mieć pewności, z kim rozmawiasz w Internecie. Ktoś, kto podaje się za twojego rówieśnika w rzeczywistości może być dużo starszy i mieć wobec ciebie złe zamiary.
      6. Kiedy coś lub ktoś w Internecie cię przestraszy, koniecznie powiedz o tym rodzicom lub innej zaufanej osobie dorosłej.
      7. Internet to skarbnica wiedzy, ale pamiętaj, że nie wszystkie informacje, które w nim znajdziesz muszą być prawdziwe! Staraj się zawsze sprawdzić wiarygodność informacji.
      8. Szanuj innych użytkowników Internetu. Traktuj ich tak, jak chcesz, żeby oni traktowali Ciebie.
      9. Szanuj prawo własności w Sieci. Jeżeli posługujesz się materiałami znalezionymi w Internecie, zawsze podawaj źródło ich pochodzenia.
      10. Spotkania z osobami poznanymi w Internecie mogą być niebezpieczne! Jeżeli planujesz spotkanie z internetowym znajomym pamiętaj, aby zawsze skonsultować to z rodzicami. Na spotkania umawiaj się tylko w miejscach publicznych i idź na nie w towarzystwie rodziców lub innej zaufanej dorosłej osoby.
      11. Uważaj na e-maile otrzymane od nieznanych Ci osób. Nigdy nie otwieraj podejrzanych załączników i nie korzystaj z linków przesłanych przez obcą osobę! Mogą na przykład zawierać wirusy. Najlepiej od razu kasuj maile od nieznajomych.
      12. Pamiętaj, że hasła są tajne i nie powinno się ich podawać nikomu. Dbaj o swoje hasło, jak o największą tajemnicę. Jeżeli musisz w Internecie wybrać jakieś hasło, pamiętaj, żeby nie było ono łatwe do odgadnięcia i strzeż go jak oka w głowie.
      13. Nie spędzaj całego wolnego czasu przy komputerze. Ustal sobie jakiś limit czasu, który poświęcasz komputerowi i staraj się go nie przekraczać.
      14. Jeżeli prowadzisz w Internecie stronę lub bloga, pamiętaj, że mają do niej dostęp również osoby o złych zamiarach. Nigdy nie podawaj na swojej stronie adresu domowego, numeru telefonu, informacji o rodzicach, itp. Bez zgody rodziców nie publikuj też na niej zdjęć swoich, rodziny ani nikogo innego, kto nie wyrazi na to zgody.
      15. Rozmawiaj z rodzicami o Internecie. Informuj ich o wszystkich stronach, które Cię niepokoją. Pokazuj im również strony, które Cię interesują i które często odwiedzasz.
      16. Jeżeli twoi rodzice nie potrafią korzystać z Internetu, zostań ich nauczycielem. Pokaż im, jak proste jest serfowanie po Sieci. Zaproś ich na Twoje ulubione strony, pokaż im jak szukać w Internecie informacji.
      17. Jeżeli chcesz coś kupić w Internecie, zawsze skonsultuj to z rodzicami. Nigdy nie podawaj numeru karty kredytowej i nie wypełniaj internetowych formularzy bez wiedzy i zgody rodziców.
      18. W Sieci krąży coraz więcej wirusów, które mogą uszkodzić komputer. Dlatego koniecznie zainstaluj oprogramowanie antywirusowe. Porozmawiaj o tym z rodzicami i wspólnie wybierzcie, a następnie zainstalujcie odpowiedni program.

Źródło: www.dzieckowsieci.pl


POLICJA RADZI RODZICOM

Dbanie o bezpieczeństwo dziecka to przede wszystkim zadanie rodziców. Rodzice powinni przestrzegać pewnych zasad – przede wszystkim bądźmy dla dzieci wzorem postępowania w każdej sytuacji. Pamiętajmy, że od nas dzieci przejmują wzory zachowań. Należy pamiętać, że jedynie dziecko świadome zagrożeń będzie unikać nierozsądnych zachowań i skutecznie chronić się przed staniem się ofiarą przestępstwa. Warto zapoznać się z poniższymi poradami, aby podjąć działania zapobiegawcze:

Bezpieczeństwo dziecka w drodze do szkoły można zwiększyć poprzez:

    • wybór najbezpieczniejszej trasy, ze zwróceniem uwagi na natężenie ruchu osób i pojazdów, miejsca szczególnie niebezpieczne, jak przejścia przez jezdnię, tory tramwajowe, kładki, wykopy, oświetlenie ulic… Przypomnienie dziecku, że nie można zbaczać z wspólnie ustalonej trasy,
    • wpajanie odpowiedniej wiedzy i nawyków z zakresu ruchu drogowego. Ucząc przepisów ruchu drogowego, sami musimy zgodnie z nim, postępować,
    • niedawanie dziecku do szkoły większych kwot pieniędzy, co uchroni go przed możliwością stania się ofiarą kradzieży.

Bezpieczeństwo w szkole:

    • Należy uczulić dziecko, aby pamiętało o możliwości wystąpienia kradzieży w szatniach. Musi wiedzieć, że nie powinno się zostawiać w kieszeni kurtki pieniędzy, kluczy do mieszkania. O utracie kluczy powinno natychmiast powiadomić rodziców (złodziej może być już w drodze do Waszego domu).
    • Należy natychmiast reagować poprzez zawiadomienie policji oraz dyrekcji szkoły, gdy dziecko zacznie być prześladowane przez starszych kolegów, którzy wymuszają pieniądze lub przedmioty, strasząc, grożąc pobiciem lub w jakikolwiek inny sposób naruszają prawo.

Trzeba zwrócić uwagę dzieciom na zagrożenia płynące ze strony obcych:

    • dziecko nie powinno przyjmować od obcych słodyczy, napojów oraz prezentów,
    • nie może mówić obcym o tym, gdzie mieszka,
    • pod żadnym pozorem nie powinno iść z osobą nieznaną w jakiekolwiek miejsce przez nią wskazane, wsiadać do obcego samochodu,
    • nie powinno zatrzymywać się przy osobie obcej, jeżeli nie ma w pobliżu innych ludzi,
    • jeżeli obcy będzie próbował je zatrzymać, powinno biec w kierunku, gdzie są ludzie (do sklepu, na pocztę, itp.), a jeśli będzie taka potrzeba – nie wstydzić się wołać o pomoc.

30 sierpnia 2008 Polska Dziennik Zachodni | Bezpieczna Droga do szkoły


E-Papieros to też używka

CO TO SĄ E-PAPIEROSY?

E-papieros to inaczej elektroniczny system dostarczający nikotynę. E-papieros to urządzenie elektroniczne, które podgrzeją ciecz i wytwarzają aerozol lub mieszankę małych cząstek w powietrzu. Mają wiele kształtów i rozmiarów. Większość z nich ma baterię, element grzewczy i miejsce na tzw. liqiud. Niektóre e-papierosy wyglądają jak zwykłe papierosy, cygara lub fajki. Inne przypominają pamięć USB, długopis lub przedmioty codziennego użytku. Papierosy elektroniczne funkcjonują pod różnymi nazwami: e-papierosy, e-fajki lub system dostarczania nikotyny (ENDS). W skład e-liquidu wchodzą: glikol propylenowy i/lub gliceryna, woda lub etanol, nikotyna(od 0 do 20 mg/ml) oraz dodatki smakowo-zapachowe. Obecnie istnieje ponad 8 000 różnych rodzajów e-liquidu o owocowych bądź słodkich smakach ( m.in. czekolada, popcorn, guma balonowa, wanilia), które mają na celu zachęcić młode osoby do sięgnięcia po  e-papierosy. Korzystanie z e-papierosa jest czasem nazywane „wapowaniem” lub „JUULINGIEM”.

JAK DZIAŁAJĄ E-PAPIEROSY?

E-papieros działa na zasadzie podgrzewania płyny (e-liquid) do temperatury około 200 0C, tworząc przy tym aerozol, który jest wdychany przez użytkownika. Zwykle zawiera on nikotynę, aromaty i inne substancje chemiczne. Użytkownicy wchłaniają aerozol z e-papierosa do płuc. Mogą go również wdychać osoby postronne, gdy użytkownik wydycha go w powietrze. Warto zwrócić uwagę na fakt, że urządzenia do palenia e-papierosów mogą być używane do dostarczania substancji psychoaktywnych.

 CO ZNAJDUJE SIĘ W AREOZOLU Z E-PAPIEROSEM?

Aerozol z e-papierosa jest szkodliwą „parą wodną”. Aerozol do e-papierosów, który użytkownicy wdychają, może  zawierać szkodliwe substancje, w tym: acetaldehyd, formaldehyd, akroleine, propanal, nikotynę, aceton, o-metyl-benzaldehyd, karcinogenne nitrozaminy. Użycie e-papierosa powoduje emisję płynu zawieszonego (PM2,5) oraz najdrobniejszych cząstek (UFPs), których stężenie wzrasta w powietrzu otaczającym e-palacza.

CO TO JEST JUUL?

JUUL to forma e-papierosa -urządzenie do vapingu o systemie zamkniętym, które nie jest przeznaczone do napełniania. Inteligentny mechanizm podgrzewający w urządzeniach JUUL wytwarza aerozol. Został zaprojektowany tak, aby ograniczać spalanie. Akumulator urządzenia JUUL ładuje się przez stację dokującą USB. Wszystkie e-papierosy JUUL mają wysoką zawartość nikotyny. Według producenta pojedyncza kapsułka JUUL zawiera tyle samo nikotyny, co paczka 20 zwykłych papierosów. Produkt jest dostępny tylko w wysokich stężeniach nikotyny, co może powodować u niektórych nastolatków szybki rozwój uzależnienia JUUL używa płynnych wkładów nikotynowych zwanych „podami”, które są dostępne w smakach atrakcyjnych dla młodzieży.

PROBLEM UŻYTKOWANIA E-PAPIEROSÓW

W Polsce papierosy istnieją już od 13 lat, jednak ich prawdziwa ekspansja na naszym rynku nastąpiła w latach 2008-2009. W tym okresie powstało najwięcej firm handlujących tymi produktami. Polska negatywnie wyróżnia się na tle innych państw. Odsetek użytkowników elektronicznych papierosów jest bardzo wysoki, szczególnie w grupie nastolatków i młodych dorosłych. Ponad połowa badanych (54,8%) uważała, że e-papierosy są dużo bezpieczniejsze niż zwykłe papierosy! Używanie e-papierosów jest traktowane przez młodzież jako mniej ryzykowane. Ponadto e-papierosy tak samo uzależniają i tak samo negatywnie wpływają na zdrowie jak papierosy tradycyjne.


SZNUPEK RADZI DZIECIOM I MŁODZIEŻY

Rady dla dzieci:

      • Baw się w grupie innych dzieci, a nie samotnie, w miejscach ustronnych.
      • Przechodź przez jezdnię w miejscach oznaczonych.
      • Przy przejściu z sygnalizacją świetlną przechodź zawsze przy zielonym świetle.
      • Nie baw się w pobliżu jezdni, nie graj tam w piłkę.
      • Nie wybiegaj nagle na jezdnię.
      • Nie jeźdź na rowerze po jezdni, jeżeli nie masz do tego uprawnień. Taka jazda dozwolona jest w parku.
      • Baw się w miejscu do tego przeznaczonym, nie wchodź na teren budowy, zakładu pracy.
      • Nie przebywaj nad zbiornikami wodnymi bez opieki dorosłych.
      • Nie baw się petardami i sztucznymi ogniami.
      • Nie rozmawiaj z nieznajomymi.

Rady dla młodzieży:

      • Wychodząc z domu informuj – gdzie wychodzisz, z kim wychodzisz i kiedy wrócisz.
      • Unikaj bezludnych skrótów, wybieraj trasy dobrze oświetlone, ruchliwe.
      • Ostrożnie podchodź do nowych znajomości – nie wszyscy mają dobre intencje.
      • Unikaj jeżdżenia autostopem.
      • Rozważ, czy Twój atrakcyjny strój nie będzie prowokował do napadu.
      • Posiadane dokumenty chowaj w wewnętrznej kieszeni ubrania.
      • Gotówkę rozdziel na kilka mniejszych. Płacąc np. za bilet i pokazując dużą ilość pieniędzy, stajesz się obiektem zainteresowania złodzieja.
      • Uważaj podczas wsiadania i wysiadania – szczególnie na „sztuczny tłok”, a jadąc „prawie” pustym autobusem, siadaj w pobliżu kierowcy lub przy budzącej zaufanie rodzinie z dziećmi.
      • Na dyskotece czy innej imprezie pij tylko to, co sama otwarłaś. Nigdy nie kończ napoju ze szklanki, która choćby na chwilę zniknęła z Twojego pola widzenia – ktoś mógł coś do niej nasypać.
      • Pamiętaj! Wszelkie używki są groźne dla zdrowia. Twój organizm reaguje na ich małe ilości – nawet jeżeli Ty tego nie czujesz.

Co robić w razie ataku psa:

Agresywny pies wysyła znaki ostrzegawcze: ma zjeżoną sierść, położone uszy, sztywne nogi, uniesiony ogon, warczy, szczeka, pokazuje zęby, skacze dookoła osoby, którą osacza. Co wtedy robić?

      • Stań, nie uciekaj,
      • nie patrz psu w oczy,
      • nie pokazuj strachu,
      • nie odwracaj się, zwłaszcza jeśli jest duży, bo gdy skoczy na Ciebie, może Cię przewrócić,
      • stań do psa bokiem, na lekko rozstawionych nogach – to pozwoli Ci utrzymać równowagę,
      • jeżeli się przewrócisz, staraj się przyjąć pozycję żółwia – uklęknij, skul się, otocz zaciśniętymi dłońmi i rękami głowę oraz uszy – ochronisz te części ciała, które zwykle gryzie pies.

30 sierpnia 2008 Polska Dziennik Zachodni | Bezpieczna Droga do szkoły


MAMO, TATO, A PASY?

Choćbyś był kulturystą, podczas wypadku nie zdołasz utrzymać dziecka na kolanach. Niestety, nadal wielu rodziców próbuje oszukać prawa fizyki. Dlatego pamiętaj: nie ma znaczenia, czy czeka nas kilkugodzinna wyprawa nad morze, czy krótka jazda do sklepu. W Polsce zgodnie z ustawą: Prawo o ruchu drogowym (art. 39 ust. 3 z dnia 6.09.2001) dzieci w wieku do 12 lat, które mają poniżej 150 cm wzrostu, muszą jechać w samochodzie odpowiednio zabezpieczone poprzez stosowanie specjalnych fotelików lub poduszek podwyższających. Dopiero po skończeniu 12. roku życia dzieci mogą być traktowane jak dorośli i jeździć w samych pasach bezpieczeństwa. Dlatego daj przykład swojemu dziecku, zadbaj o swoje i jego bezpieczeństwo – zawsze zapinaj pasy w samochodzie!

Gdy dziecko wyrośnie ze starego fotelika i musicie kupić nowy, zrób z tego wydarzenie.

Pogratuluj dziecku awansu („Ależ ty urosłeś! Teraz będziesz miał fotelik jak prawdziwy przedszkolak”, Jesteś już taka duża! Musimy kupić fotelik dla dużych dzieci”).

Dokonując wyboru, kieruj się gustem dziecka, a nie swoim.

Nawet jeżeli maluch skłania się do czegoś, co razi twoje odczucia estetyczne, pamiętaj, że najważniejsze by to jemu podobały się kolor deseń obicia. Tylko wtedy jest szansa, że polubić fotelik.

Jeszcze w sklepie upewnij się, czy dziecku będzie w foteliku wygodnie.

Posadź w nim malca, zobacz czy nie jest mu ciasno, czy ma dostatecznie dużo miejsca, by ruszać rączkami i nóżkami, czy pas go nie uwiera itd.

Sprawdź co maluch będzie widział ze swojego siedzenia.

Jeśli konstrukcja przesłoni dziecku cały świat, poza fotelikiem kierowcy i drzwiami, wiadomo, że będzie się nudziło.

Spróbuj wytłumaczyć, dlaczego warto jeździć w foteliku.

Powiedz dziecku, dlaczego w samochodzie wszyscy muszą mieć zapięte pasy. Na pustej drodze, gdy nikt za tobą nie jedzie (i jesteście w pasach), zahamuj mocniej niż zwykle, by uświadomić, co się wtedy będzie działo.

Daj dobry przykład.

Gdy wsiadasz do samochodu, zawsze zapnij pasy (nawet jeśli masz zamiar tylko wjechać do garażu czy jechać polną drogą) i nigdy nie narzekaj, że musisz w nich jeździć.

Wprowadź zasadę: „dopóki wszyscy pasażerowie nie zapną pasów.”

Im wcześniej to zrobisz tym większa szansa, że maluch to zaakceptuje, i jazda samochodem będzie dla niego nierozłącznie związana z siedzeniem w foteliku. Bądźcie konsekwentni. Jeśli w czasie jazdy maluch rozepnie pasy i zejdzie z fotelika, zatrzymaj samochód na najbliższym parkingu lub poboczu. Posadź uciekiniera z powrotem na miejscu i zapnij pasy. Postaw sprawę jasno: „Nie pojedziemy dalej, jeśli nie będziesz siedział w foteliku”.

W czasie jazdy staraj się rozmawiać z malcem.

Dzięki temu będzie wiedział, że o nim pamiętasz, i nie ulegnie pokusie, by zwrócić na siebie uwagę, uwalniając się z pasów i zsuwając z fotelika.

Nie pozwól dziecku nudzić się w drodze.

Pobawcie się w grę kto pierwszy zauważy czerwonego „malucha”, krowę, rowerzystę lub znak drogowy. Śpiewajcie piosenki, recytujcie wierszyki. W dłuższą podróż koniecznie zabierzcie zabawki (samochodzik, małą kierownicę, ukochaną przytulankę), książeczki do oglądania, kasety z bajkami.

Gdyby nic nie skutkowało? Nie martw się!

Za miesiąc, dwa awersja do fotelika na pewno osłabnie. A zanim to nastąpi, postaraj się ograniczyć podróżowanie samochodem z dzieckiem do niezbędnego minimum.

Dziecko 2006


KOMUNIKAT – Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Bytomiu

W związku z faktem wystąpienia na terenie Bytomia infekcji meningokokowej Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Bytomiu informuje:

Meningokoki – bakterie z gatunku Neisseria meningitidis zwane również dwoinkami zapalenia opon mózgowych żyją w wydzielinie jamy nosowogardłowej. Około 5 – 10% zdrowych ludzi jest nosicielami maningokoków bez świadomości tego faktu.

Przenoszenie meningokoków odbywa się podobnie jak w przypadku wielu innych infekcji droga kropelkowa, przez kontakt bezpośredni np. picie ze wspólnego naczynia. W Polsce i w Europie najczęściej występują meningokoki grupy B i C.

Zakażenie meningokokami grupy C – przebieg choroby zagrażający życiu.

W zachorowaniach spowodowanych przez meningokoki obserwuje się zazwyczaj dwie formy przebiegu choroby, które mogą występować pojedynczo lub wspólnie stanowiąc zagrożenie dla życia człowieka. Są nimi:

    1. Zapalenie opon mózgowych.

Bakteryjne ropne zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych wywołują najczęściej dwoinki zapalenia opon mózgowych- meningokoki.

    1. Zakażenie krwi (posocznica, sepsa)

Zakażenie krwi występuje wówczas, gdy bakterie przedostaną się do krwiobiegu. Dwoinki zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych szybko rozprzestrzeniają się w całym organizmie, co prowadzi do zakażenia ogólnego. Choroba w tej groźnej dla życia postaci poprzez osłabienie serca i krwiobiegu oraz rozlegle krwawienia pod skóra i do narządów wewnętrznych w ciągu kilku godzin może doprowadzić do śmierci.

Małe dzieci i młodzież to grupa szczególnie zagrożona. Z powodu meningokoków można zachorować w każdym wieku. Dzieci w wieku od 3 miesięcy do 5 lat są w porównaniu do innych grup wiekowych narażone najbardziej. Ich system odpornościowy nie jest jeszcze wystarczająco dobrze rozwinięty. Do 40% przypadków chorobowych rejestruje się w wieku małego dziecka. Drugi szczyt zachorowań notuje się u młodzieży miedzy 14 a 19 rokiem życia. W tym wieku w zwiększonym stopniu nawiązuje się kontakty społeczne, takie jak częste przebywanie w dyskotekach, prywatkach, wspólne wyjazdy. Tym samym wzrasta niebezpieczeństwo infekcji. Około 20% wszystkich zachorowań spowodowanych przez meningokoki występuje u nastolatków.

Podwyższone ryzyko infekcji występuje w zbiorowiskach ludzkich, np. w żłobkach, przedszkolach, szkołach, internatach, akademikach, koszarach, ponieważ w takich warunkach ułatwione jest przenoszenie zarazków przez bliski kontakt.

Jak rozpoznać chorobę?

Diagnozowanie schorzeń meningokokowych jest trudne, ponieważ ich pierwsze objawy nie różnią się istotnie od pierwszych oznak grypy. Po okresie wylęgania, który trwa od 2 do 7 dni (zazwyczaj mniej niż 7 dni) zaczyna się choroba meningokokowa z towarzyszącymi jej objawami ogólnymi jak: wysoka gorączka, bóle głowy i kończyn, u niemowląt wymioty, brak apetytu, którym towarzyszy przeraźliwy krzyk dziecka. Następnie bóle głowy i gorączka nasilają się. Chory nie może swobodnie poruszać głową w przód i w tył (sztywność karku).

Występują: odrętwienie, oszołomienie, zakłócenia świadomości aż do śpiączki włącznie. Nadwrażliwość na światło i plamy na skórze, które ustępują pod naciskiem lub czerwone punktowe krwawienia skóry to dalsze objawy choroby meningokokowej.

Leczenie musi być rozpoczęte jak najszybciej, aby można było zapobiec trwałym powikłaniom.

Istnieje szczepionka przeciwko meningokokom grupy C, którą można podawać dzieciom powyżej 2 miesiąca życia, młodzieży i dorosłym.

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Bytomiu przypomina o konieczności stosowania podstawowych zasad higieny, które maja zasadnicze znaczenie w profilaktyce choroby meningokokowej:

      • częste i dokładne mycie rak,
      • staranne mycie naczyń kuchennych i sztućców,
      • zakrywanie ust i nosa podczas kaszlu i kichania,
      • unikanie całowania, picia z jednej szklanki,
      • w przypadku miejsc zbiorowego pobytu – zmniejszenie liczby osób przebywających w jednym pomieszczeniu,
      • dezynfekcja przedmiotów zanieczyszczonych wydzielina dróg oddechowych oraz stosowanie ogólnych zasad higieny.